GRUPA I 3- LATKI

1. Nasze zwierzęta

Cel dydaktyczny., rozpoznawanie i nazywanie kilku zwierząt domowych. Osłuchanie się z nazwami pomieszczeń dla zwierząt. Wyrabianie opiekuńczego stosunku do zwierząt. Ćwiczenie uwagi. Pomoce: 5 zabawek lub sylwetek kartonowych przedstawiających np. psa, krowę, kozę, koguta, gęś. Skrzynka z klockami. Podłużne pudełko (korytko) i mała miseczka. Przebieg zabawy, każde dziecko biorące udział w zabawie buduje pomieszczenie z klocków dla wybranego i nazwanego poprawnie przez siebie zwierzęcia.
Dorosły w rozmowie z dzieckiem podaje nazwy pomieszczeń. Gdy wszystkie zwierzęta mają już swoje mieszkania, dorosły zaczyna opowiadanie: „Jest wcześnie rano i z kurnika wyskoczył kogut i zapiał głośno (jak – mówi dziecko, które opiekuje się kogutem i dla niego zbudowało pomieszczenie), z budy wyskoczył pies, przeciągnął się i zaszczekał (j.w.) ~ chcę coś zjeść (dziecko stawia go przy misce), z obory wyszła krowa i idąc wolno na trawę muczy (j.w.). Za nią wesoło wyskoczyła kózka (j.w.) i ja chcę coś zjeść. Na samym końcu wyszła z komórki gąska (j.w.) i poszła napić się wody do korytka…”

Dziecko w trakcie opowiadania naśladuje głosy kolejnych zwierząt, a także wyprowadza je z pomieszczeń na podwórko – na trawę, do koryta, czy wreszcie do miski z jedzeniem. Po chwili dorosły mówi: „Noc już nadchodzi – zwierzęta idą spać. Dokąd idzie kogut?” Dziecko opiekujące się kogutem odpowiada i chowa go w kurniku. Podobnie zachowują się  dzieci, gdy dorosły wymienia nazwę danego zwierzęcia.

2. Czy poznasz zabawkę

„Cel dydaktyczny: utrwalanie kształtów kilku znanych już zabawek. Pomoce: 6-7 dużych rozmiarów zabawek, opaska do zasłonięcia dziecku oczu. Przebieg zabawy: dorosły wyjmuje z koszyka kolejno zabawki i pozwala, by każde dziecko uczestniczące w zabawie obejrzało każdą biorąc ją do ręki. Następnie jednemu dziecku zasłania się oczy opaską i skierowuje się do innego dziecka trzymającego zabawkę w ręku. Po dokładnym obmacaniu zabawki zgadujący mówi jej nazwę. Jeśli ją odgadnie – zdejmuje opaskę i odgadującym staje się inne dziecko.

3. Powiedz, co schowaliśmy?

Cel dydaktyczny, przećwiczenie narządów mowy przez powtarzanie głoski: „K”. Ćwiczenie spostrzegawczości. Pomoce: 5 przedmiotów, w nazwach których występuje litera „K”, np. piłka, kółko, korek, patyk, karta. Przebieg zabawy, dorosły umawia się z dzieckiem, że będą szukać przedmiotów, które im pokazuje i prosi o nazwanie ich wszystkich kolejno. Dziecko wychodzi z pokoju. Rodzice – chowają jeden z przedmiotów wyżej’wymienionych. Po powrocie dziecka do pokoju pytają go, co schowały. Szukający- musi podać wyraźnie nazwę przedmiotu schowanego, a wówczas
dziecko, kilkakrotnie powtarzanym poleceniem (np szukaj korka, szukaj korka) zachęcają go do szukania ukrytego przedmiotu.

Uwaga! zabawę tę można zastosować i dla przećwiczenia innych głosek.

 

GRUPA II 3-4 LATKI

 

1.Zapraszamy do wysłuchania piosenki „Deszczyk” (sł. i muz. B. Forma).

 

Kapu-kapu, pada deszcz,

strugi lecą z nieba.

A ja jednak powiem wam:

martwić się nie trzeba.

 

Ref.: Weź parasol zaraz do ręki,

włóż na nogi kalosze.

Zanuć słowa tej piosenki

i wesoło ruszaj w drogę. (2 x)

 

Kap-kapu-kapu-kap,

deszczyk z nieba leci,

w kroplach deszczu, nucąc tak,

idą sobie dzieci.

 

Ref.: Weź parasol zaraz do ręki…

 

Kapu-kapu, pada deszcz,

wszystko mokre wkoło,

przez kałuże sobie skacz,

śmiejąc się wesoło.

 

Ref..: Weź parasol zaraz do ręki…

 

 

Rozmowa na podstawie wysłuchanej piosenki.

− Jak padał deszcz?

− Co się przydaje podczas deszczu?

− Skąd leciał deszczyk?

− Co można robić podczas deszczu?

− Czy piosenka o deszczu musi być smutna? Czy ta piosenka była smutna? Dlaczego?

 

2.„Deszczowy eksperyment” – zabawa badawcza.

Miska, dwie szklanki wody, cztery szklanki mąki ziemniaczanej, barwnik spożywczy (opcjonalnie). Rodzic wraz z dzieckiem próbuje najpierw złapać w ręce samą wodę. Następnie wyrabia masę z przygotowanych składników. Dziecko bawiąc się nad miską (tworząc np. kulki lub kładąc masę na dłoni), obserwuje, co dzieje się z powstałą cieczą. Ciecz nienewtonowska to płyn, który pozornie przeczy prawom fizyki. W spoczynku, bez działającej na niego żadnej siły, zachowuje się jak zwykła ciecz, ale gdy tylko dostarczymy mu jakąś energię, np. poprzez nacisk, ciecz ta zachowuje się jak ciało stałe.

3.Ćwiczenia logopedyczne usprawniające język, wargi i żuchwę.

Rodzic daje dziecku lusterko i demonstruje ćwiczenia, powtarzając je kilkakrotnie i pilnując dokładnego ich wykonania przez dziecko.

Słoneczko budzi się i uśmiecha – dzieci wyciągają do przodu wargi okrągłe jak słoneczko, a następnie rozciągają je do szerokiego uśmiechu.

Deszczyk – przy szeroko otwartej jamie ustnej język wychodzi na spacer i unosi się do góry, w stronę nosa.

Nagle zaczął padać deszcz – język chowa się za górnymi zębami w jamie ustnej.

Tęcza – po deszczu pojawia się tęcza – dzieci rysują jej kształt, przesuwając czubek języka po górnej wardze od jednego kącika ust do drugiego.

Wiatr – dzieci wciągają powietrze nosem, a wypuszczają ustami ułożonymi w dziobek, starając się, aby policzki nie wypełniały się powietrzem.

Kropelki – jak kropelki wody spadają z góry na dół, tak czubek języka porusza się od górnych do dolnych zębów: najpierw powoli i bardzo dokładnie, a potem coraz szybciej.

Chmurki – dzieci rysują kształt chmurki, przesuwając językiem po wewnętrznej stronie warg, przy zamkniętych ustach.

Parasolka – dzieci naśladują otwieranie i zamykanie parasoli przez coraz szersze otwieranie ust i ich zamykanie.

GRUPA III 4-LATKI

 

1.Nauka piosenki: „ Idzie do nas wiosna”

(Autor słów: Agnieszka Galica)

 

I Kiedy wiosna przyjdzie do nas,
Roześmiana i zielona,
Razem z wiosną wszystkie dzieci
Zaśpiewają tak:

Ref. Zielona trawa, zielony mech,
Zielona żaba…rech, rechu, rech.
Zielona trawa, zielony mech,
Zielona żaba…rech, rechu, rech..

II Rośnie trawa, rosną listki,
Rosną szybko dzieci wszystkie.
Przyfrunęły też bociany
I klekocą tak:

Ref, Zielona trawa, zielony mech,…

III W lesie kwitnie już zawilec,
Obudziły się motyle,
A wieczorem nad łąkami
Słychać żabi śpiew:

Ref. Zielona trawa, zielony mech,..
III Kiedy wiosna przyjdzie do nas,
Roześmiana i zielona,
Razem z wiosną wszystkie dzieci
Zaśpiewają tak:

Ref. Zielona trawa, zielony mech,..

IV Rośnie trawa, rosną listki,
Rosną szybko dzieci wszystkie.
Przyfrunęły też bociany
I klekocą tak:

Ref. Zielona trawa, zielony mech,

V W lesie kwitnie już zawilec,
Obudziły się motyle,
A wieczorem nad łąkami
Słychać żabi śpiew:

https://www.youtube.com/watch?v=qoAwQ9WCWSM

 

2.Praca plastyczna: „ Wielkanocne jajko”

 

Styropianowe jajko oklejamy bibułą, następnie ozdabiamy piórami, pomponami, doklejamy ruchome oczka oraz elementy wycięte z kolorowego bloku technicznego. Pracę umieszczamy na stojaku wykonanym z przeciętej rolki po papierze toaletowym, owiniętej bibułą.

Materiały:

styropianowe jajka, klej, bibuła, nożyczki, pióra, pompony, ruchome oczy, kolorowy blok techniczny, rolka po papierze toaletowym

https://pracaplastyczna.pl/index.php/wielkanoc/650-ozdoby-ze-styropianowych-jajek

3.” Wyścigi  pisanek” zabawa ruchowa

Zabawę można przeprowadzić na dwa sposoby, które opisałam poniżej.

SPOSÓB 1:

Do zabawy potrzebujecie czekoladowego jajka, plastikowej łyżeczki, liny (skakanki), którą zaznaczycie START i METĘ. Zadaniem dziecka jest jak najszybsze przeniesienie do mety jajka położonego na łyżce.

SPOSÓB 2:

Do drugiego sposobu potrzebujecie słomki (rurek do picia), styropianowych jajeczek (jeżeli nie macie to również możecie wykorzystać piłeczki ping-pongo’we). Dziecko siedzi wzdłuż dywanu. Zadaniem  jest jak najszybsze przeniesienie jajeczka do mety (np. do końca dywanu). Aby przenieść jajko musi dmuchać w słomkę, tak by jajeczko mogło toczyć się do przodu.

 

GRUPA IV 5-LATKI

1. Posłuchajcie wiersza pt. „Moja rodzina” Arkadiusza Łakomiaka. Porozmawiajcie z rodzicami o wesołej rodzince z wiersza, a także o swojej rodzinie: o rodzeństwie, rodzicach, ciociach, wujkach, o tym, kim jest kuzynka, a kim stryj, kim jest mama waszej mamy, albo tata taty;) itp., itd.

Chcę wam przedstawić moją rodzinkę:
Mamę, Tatusia, siostrę Malwinkę,
brata Adasia, pieska Figielka,
najwierniejszego nam przyjaciela.

Mam jeszcze stryja, mieszka w Krakowie,
pracuje ciężko, stając na głowie.
Jest klaunem w cyrku, już długie lata
(poza nim także, tak twierdzi tata).

Wujek z Elbląga ma taką krzepę,
że mógłby kijem zawrócić rzekę.
Jest kulturystą, wielkim siłaczem,
lecz gdy się wzruszy, to często płacze.

Ciocia z Sieradza ma długie nogi,
licząc od pasa aż do podłogi!
I jest wysoka, chuda jak szpilka,
robi krok jeden, a mąż jej kilka.

Kuzynka Hania z miasta Bydgoszczy,
o swego pieska bardzo się troszczy.
Biega z nim rano, nawet w niedzielę
i od szczeniaka woła go – „ Lejek! ”

Babcia Halinka, od strony mamy,
gdzie tylko spojrzy, widzi barany;
czy w telewizji, czy na ulicy,
gdy je zobaczy, to wszystkie liczy.

A na sam koniec mój dzielny dziadek,
w tym roku piąty miał już wypadek;
ostatnio złamał rękę i nogę,
bo spadł z dywanu wprost na podłogę!

Teraz już znacie moją rodzinę,
spędzam wraz z nimi cudowne chwile.
Wszystkich szanuję, kocham i cenię,
i na nic w świecie ich nie zamienię.

2. Wykonajcie portret Waszej rodziny wykorzystując dowolną technikę plastyczną. Pamiętajcie o cechach charakterystycznych malowanych lub rysowanych osób: np. może któraś mama ma długie, piękne, czarne włosy, to takie starajcie się je namalować, bądź narysować. Może któraś babcia zawsze nosi ulubione korale, a dziadek ma wąsy, to także o tym pamiętajcie;).

3. A na koniec najważniejsze zadanie! Wiecie, że rodzice mają dużo obowiązków i często nawet przez to bywają zmęczeni. Warto więc im troszkę pomóc. Umówcie się więc z rodzicami, co możecie zrobić, aby nieco ułatwić im życie (może np. sprzątać zabawki w swoim pokoju po każdej zabawie?). Po powrocie do przedszkola opowiecie o tym:).

GRUPA V 4-5 LATKI 

1. 10 paluszków

Mam 10 palców małych do zabawy

doskonałych (podnosimy dłonie do góry),

mogę wszystko zrobić nimi – paluszkami

malutkimi (ruszamy paluszkami).

Mogę zamknąć je w piąsteczki lub rozłożyć jak

chusteczki (zamykamy piąstki i rozkładamy paluszki).

Mogę w słonko je zamienić, albo schować do

kieszeni (rozszerzamy paluszki, i wkładamy do kieszeni).

Mogę podnieść je wysoko lub rozłożyć tak szeroko

(podnosimy ręce wysoko do góry i rozkładamy w bok).

Mogą w koszyk się zaplątać albo jak motylek latać

(splatamy dłonie palcami ze sobą, później machamy paluszkami).

Mogę je ustawić w rządku lub rozpocząć od początku!

(łączymy paluszki w obu dłoniach).

 

2.„Słonko po deszczu” – ilustrowanie ruchem treści wiersza M.Kownackiej

Pada deszczyk, pada deszczyk!

i po liściach tak szeleści…

kap! Kap! Kap!                         Dzieci w przysiadzie, uderzają rytmicznie palcami w podłogę

                                                 i mówią: Kap! Kap! Kap!

Zatuliły kwiatki płatki,

główki chylą do rabatki!

Kap! Kap! Kap!                       Dzieci opuszczają nisko głowy i mówią: Kap! Kap! Kap!

 

Deszcz ustaje – płyną chmury –

Kwiaty wznoszą się do góry!

Ho! Ho! Ho!                             Dzieci wznoszą stopniowo głowy i ramiona w górę

                                                 i mówią: Ho! Ho! Ho!

Wiatr tu pędzi na wyścigi.

Wiatr kołysze nam łodygi!

Wiu! Wiuu! Wiuuu!               Dzieci stoją w rozkroku i kołyszą się na boki i mówią:

                                               Wiu! Wiuu! Wiuuu!

Biegną dzieci tu z ochotą:

Uważajcie –  takie błoto!

Hyc! Hyc! Hyc!                      Dzieci biegną na palcach i mówią: Hyc! Hyc! Hyc!

 

Byle słonko nam nie zgasło –

Róbmy prędko z błota – masło!

Chlap! Ciap! Ciap!                  Dzieci przebierają nogami w miejscu, mówiąc:

                                                Chlap! Ciap! Ciap!

Teraz – baczność – kroki duże –

Przeskoczymy przez kałuże!

Hop! Hop! Hop!                     Dzieci wykonują skoki obunóż i mówią: Hop! Hop! Hop!

 

Już pogoda – słonko świeci,

Maszerują w polu dzieci –

Raz – dwa – trzy!                  Dzieci maszerują rytmicznie, akcentując stopą

                                            pierwszy krok i klaskaniem dwa następnie.

 

3. „Słonko świeci – deszcz pada” – zabawa orientacyjno – porządkowa.

Przebieg: dzieci biegają w tempie podanym na bębenku. Zatrzymują się na hasło: Słonko świeci! Kładą się na podłodze w dowolnej pozycji i wygrzewają na słońcu. Na hasło: Deszcz pada! Uciekają i chowają się w miejscu wcześniej wyznaczonym.

 

GRUPA VI 6 –  LATKI

01.04.2020

 1. Wysłuchanie wiersza Stanisława Kraszewskiego „Dla każdego coś zdrowego”.

 

Drodzy rodzice proszę o przeczytanie wiersza Waszym dzieciom.

 

Jeśli chcesz się żywić zdrowo,

jadaj zawsze kolorowo!

Jedz owoce i jarzyny,

to najlepsze witaminy!

Jedz razowce z grubym ziarnem,

zdrowe jest pieczywo czarne!

Na kanapkę, prócz wędliny,

połóż listek zieleniny!

I kapusta, i sałata,

w witaminy jest bogata!

Oprócz klusek i kotleta

niech się z jarzyn składa dieta!

Jedz surówki i sałatki,

będziesz za to piękny, gładki!

Gotowane lub duszone

zawsze zdrowsze, niż smażone!

Mleko, jogurt, ser, maślanka –

to jest twoja wyliczanka!

Chude mięso, drób i ryba

to najlepsze białko chyba!

Sok warzywny , owocowy,

kolorowy jest i zdrowy!

Kto je tłusto i obficie,

ten sam sobie skraca życie!

Bób, fasola, groszek, soja –

to potrawa będzie twoja!

Sosy lepsze są niż tłuszcze,

niech się w tłuszczu nic nie pluszcze!

Zostaw smalec, dodaj olej,

niech na olej będzie kolej!

Dobra także jest oliwa,

bo dla zdrowia sprawiedliwa!

 

Rozmowa z dziećmi na temat treści wysłuchanego wiersza:

  • Co powinniśmy jeść, byśmy byli zdrowi? (warzywa, owoce)
  • Dlaczego trzeba jeść dużo warzyw i owoców? (zawierają witaminy)
  • Co można przyrządzać z warzyw i owoców? (sok, surówki, sałatki)
  • Jakie jeszcze inne produkty wpływają korzystnie na nasze zdrowie? (nabiał)
  • Dlaczego w codziennym jadłospisie powinny znaleźć się produkty mleczne? (są zdrowe, zawierają białko)
  • A czy są produkty, których jedzenie wpływa niekorzystnie na nasze zdrowie? (tak)
  • Jakie to produkty? (tłuste mięso, tłuszcze zwierzęce, słodycze, napoje gazowane)
  • W jaki jeszcze inny sposób niż zdrowe odżywianie możemy zadbać o swoje zdrowie. (ruch, higiena osobista)

2. Zabawa dydaktyczna „Skrzynia skarbów”.

Drodzy Rodzice. Do pudełka tekturowego wkładamy zdrowe produkty, np. jabłko, marchew, mleko, jogurt, banan, …  Dziecko po dotyku rozpoznają znajdujące się w pudełku przedmioty związane ze zdrowym trybem życia i podają ich przeznaczenie.

3. Inscenizacja ruchowa – naśladowanie ruchów, o których jest mowa w rymowance

Drodzy Rodzice. Zapraszam do wspólnej gimnastyki. Waszym zadaniem jest przeczytanie dzieciom rymowanki i wykonanie wraz z nimi proponowanych ćwiczeń. Miłej zabawy 😊

 

Ręce do góry, nogi prościutkie, – podnoszą ręce do góry,
tak ćwiczą dzieci: grzeczne, zdrowiutkie.
Ręce na ramiona – opuszczają ręce na ramiona
potem w dół opuszczamy
i kilka razy tak powtarzamy. – i powtarzają za nauczycielem tekst,
Raz, dwa, trzy – ćwicz i ty!
Teraz się każdy robi malutki. – wykonują przysiad,
To, proszę państwa, są krasnoludki. – tworzą z dłoni nad głową czapeczki,
Szybko wstajemy, ręce do góry – podnoszą się, machają rękami nad głową
o tak – po niebie przechodzą chmury. – w prawą i lewą stronę,
Raz, dwa, trzy – ćwicz i ty!
A teraz rozkrok, skłon pogłębiamy, – wykonują skłony, dotykają rękami podłogi,
sprawnie na boki się rozglądamy. – wykonują skręty głowy w prawą i lewą stronę,
Kręci się nasza głowa dokoła, – kręcą głową w jedną i drugą stronę,
broda do przodu wysuwa wesoła. – wysuwają brodę i żuchwę do przodu,
Raz, dwa, trzy – ćwicz i ty!
Ramię do ucha wznosi się żwawo, – dotykają prawym ramieniem do prawego ucha,
potem lewym do lewego,
łokieć kolano też wita z wprawą. – prawym łokciem dotykają lewego kolana i odwrotnie,
Zrobić przysiad to prosta sprawa, – wykonują przysiad.