MP4 Płock » ZADANIA DLA PRZEDSZKOLAKÓW CZ.19

GRUPA I 3-LATKI

Proszę aby Rodzice przeczytali dziecku „Bajkę o Unii Europejskiej.”, autorstwa
Sowińskiej (Zał. nr 1)

Po przeczytaniu proszę zapytać:

– Jak nazywa się nasz kraj?

– Mieszkam w Polsce, więc jestem…………..(Polakiem)

– Może pamiętasz, jakie imiona miały przyjaciółki, o których mowa w bajce?

– Dlaczego Belgia płakała?

– Czy pamiętasz, jak państwa nazwały swoją przyjaźń?, itp.

Proszę aby przypomnieć dziecku wygląd flagi Polski, a następnie poprosić aby wskazało ją na obrazku, opisało ją, nazwało kolory.

flaga

Zabawa ruchowa z kulkami z gazety.

Proszę aby razem z dzieckiem przygotować kulki z gazet, a następnie dziecko:

– biega po pokoju z trzymając oburącz kulkę nad głową,

– rzuca kulką do wyznaczonego celu,

– przeskakuje obunóż kulkę umieszczoną na podłodze,

– w parze rzuca kulkę do mamy, taty, rodzeństwa,

– porusza się po pokoju w rytm ulubionej muzyki, podrzucając kulkę do góry.

GRUPA II 3-4 LATKI

„Owady i kwiaty” – zabawa dydaktyczna.

Rodzic układa przed dzieckiem dwa duże papierowe liście, a obok nich kolejno kartoniki z różną liczbą kropek. Zadaniem dziecka jest poukładać na liściach sylwety biedronek tak, aby ich suma na obu liściach była zgodna z liczbą kropek na kartoniku. Np. mamy kartonik z pięcioma kropkami; na jednym liściu dziecko kładzie dwie biedronki, a na drugim – trzy. Rodzic pokazuje dziecku sylwety kwiatków z różną liczbą płatków. Dziecko układa kwiatki według wzrastającej liczby płatków: od jednego do pięciu. Potem układa kwiatki według malejącej liczby płatków, przy czym pierwszy kwiatek układa rodzic. Nad sylwetami kwiatków dziecko układa sylwety motyli tak, aby było ich tyle samo co płatków na danym kwiatku.

„Łąka wiosną” – praca plastyczna z wykorzystaniem techniki kolażu. Przed rozpoczęciem pracy zapraszamy do obejrzenia filmu edukacyjnego przedstawiającego łąkę i jej mieszkańców. Link: https://www.youtube.com/watch?v=LKLf5EN1Ff4

Sposób wykonania pracy: dziecko zamalowuje kartkę papieru zieloną farbą w różnych odcieniach, szybkimi, urywanymi pociągnięciami pędzla, tak aby powstała trawa (pozostawia na chwilkę do wyschnięcia). Wycina z różnych czasopism elementy charakterystyczne dla łąki – zdjęcia, obrazki roślin i zwierząt. Przykleja wycięte elementy na pomalowanej kartce, dorysowuje pastelami to, co według niego powinno się tam znaleźć.

„Wrzucamy śmieci do kosza” – zabawa ruchowa z elementem celowania. Dziecko dostaje jedną kartkę gazety, robi z niej kulkę, ściskając ją najpierw prawą ręką (pokazuje rodzic), a potem – lewą ręką. Rodzic ustawia kosz w określonej odległości od dziecka (zaznacza np.: skakanką). Dziecko rzuca kulkę z gazety do kosza. Jak nie trafi, powtarza rzut.

GRUPA III 4-LATKI

Drzewko genealogiczne – dzieci otrzymują obrazek drzewa z lukami. Ich zadaniem jest narysowanie siebie oraz najbliższych członków rodziny.

drzewo

2.„Posadź swoje drzewko” – praca w przydomowym ogródku.

drz 1

Ćwiczenie rozwijające wyobraźnię. Rodzic czyta tekst:

Znajdź sobie wygodną pozycję – upewnij się czy jest to pozycja, która ci odpowiada, jeśli tak – zamknij oczy, jeszcze raz sprawdź, czy jest to najwygodniejsze ułożenie gdyż nasze ćwiczenie będzie trwało dłużej. Wyobraź sobie, że jesteś drzewem – dokładniej rozejrzyj się, – jakie to jest drzewo – przyglądaj mu się od korony po miejsce, gdzie pień styka się z podłożem. Oglądnij go ze wszystkich stron, – jaką ma koronę, jaki pień, czy ma korzenie, jakie one są, jakie jest podłoże – zobacz, jakie ma kolory, poczuj zapach drzewa. Pozwól myślom toczyć się wolno, własnym biegiem. Spójrz gdzie stoi to drzewo, kto tam zagląda, przychodzi (ptaki, ludzie, zwierzęta). Pomyśl o tym, co chce to drzewo, jeszcze raz starannie go oglądnij – miejsce po miejscu – spróbuj zauważyć jego charakterystyczne: znaczki” – załamania, sęki płynąć, przerwij swoje oglądanie., Kiedy poczujesz, że masz na to ochotę, otwórz oczy, rozejrzyj się dookoła – a teraz zaczynając od słów „jestem drzewem” opisz swoje drzewo?

GRUPA IV 5-LATKI

.Wysłuchanie wiersza D. Gellner „Gąsienica – tajemnica”.

Idzie ścieżką gąsienica,
kolorowa tajemnica.
Krótkich nóżek mnóstwo ma…
Jedną robi nam „pa, pa, pa!”.
Do widzenia! Do widzenia!
Czary-mary – już mnie nie ma!
Nitką się owinę cała
i przez zimę będę spała!
Gdy ochłodzi się na dworze,
będę spała, jak w śpiworze.
Już się niby nic nie dzieje.
Kokon się na wietrze chwieje…
Gąsienica w środku śpi
i zamknęła wszystkie drzwi.
A na wiosnę – Patrzcie teraz!
Ktoś w kokonie drzwi otwiera!
Macha do nas skrzydełkami…
Kto to jest? Powiedzcie sami.

Rodzice zadaje pytania do wiersza:

Co robiła zimą gąsienica?
W czym spała w czasie zimy?
Co stało się z gąsienicą, kiedy nastała wiosna?
W co zamieniła się gąsienica?

2. Taniec motyli – improwizacja muzyczno – ruchowa.
Dziecko poruszają się w rytm muzyki klasycznej, porusza kolorową wstążką.

3. Motyl – ćwiczenie grafomotoryczne.

Dzieci rysują motyla po śladzie.

GRUPA V 4-5 LATKI

. Wysłuchanie legendy „Wars i Sawa” https://youtu.be/oOUTLcq4zgs

Dawno temu Polskę pokrywała nieprzebyta puszcza, pełna dzikiej zwierzyny, a ludzie mieszkali w maleńkich osadach. W jednej z nich, na brzegu Wisły, mieszkał młody rybak Wars. Był bardzo pracowity, sam zbudował łódź, a także cierpliwie wiązał rybackie sieci. A ponieważ szczęście mu sprzyjało, zawsze wracał z połowu z siecią pełną ryb. Wars bardzo lubił spędzać czas na wodzie i z radością wsłuchiwać się w śpiew ptaków. Jednak najbardziej fascynowały go nocne wyprawy, gdy panował niezwykły spokój, a księżyc odbijał się w wodach Wisły srebrzystym blaskiem. Pewnej nocy, gdy jak zwykle zepchnął łódź na wodę i zarzucił sieci, spośród wzburzonej wody wynurzyła się przepiękna dziewczyna. Rybak zamarł z zachwytu i wpatrywał się zdumiony, gdyż dziewczyna miała długie, złociste włosy, wielkie niebieskie oczy i… rybi ogon, pokryty srebrzystą łuską! Wars nie mógł uwierzyć własnym oczom, po chwili jednak przypomniał sobie opowieści, które słyszał w dzieciństwie – to była syrena! Nagle syrena podpłynęła bliżej brzegu i zaczęła śpiewać, nieświadoma tego, że podpatruje ją człowiek ukryty w wysokich trzcinach. Gdy Wars usłyszał jej głos, zakochał się bez pamięci. Od tej chwili na niczym nie mógł się skupić, czekając na kolejny nocny połów i spotkanie z syreną. Nie przeszkadzało mu nawet to, że ona nie miała pojęcia, ani o jego istnieniu, ani o uczuciu, które do niej żywił. Pewnej nocy, całkowicie zauroczony jej głosem, nieostrożnie wystawił głowę ponad trzciny, żeby lepiej się jej przyjrzeć. Zaskoczona jego widokiem syrena podpłynęła i zagniewana zapytała:

– Dlaczego mnie podglądasz i podsłuchujesz? – Jestem rybakiem… – nieporadnie zaczął się tłumaczyć Wars. – Wiem, kim jesteś, wiele razy widziałam cię na łodzi, ale… – Tak, wiem, że nie powinienem cię podglądać, ale kiedy pierwszy raz cię ujrzałem, straciłem głowę. Zakochałem się w tobie i nie mogę bez ciebie żyć. – przerwał jej wpół słowa Wars. Syrena popatrzyła na niego i westchnęła: – Ja także cię pokochałam. Ale przecież tak bardzo się różnimy…

Spojrzeli na siebie i zrozumieli, że są dla siebie stworzeni. Wtedy właśnie Sawa – bo tak miała na imię złotowłosa syrena – przypomniała sobie pewną tajemnicę: jeśli syrena z wzajemnością zakocha się w człowieku, może na zawsze utracić swój rybi ogon i stać się kobietą. Wówczas Wars bez wahania poprosił Sawę o rękę, a ona zgodziła się z radością. Razem wyszli na ląd. Z syreny opadła rybia łuska i w miejscu ogona pojawiły się nogi. Stała się piękną dziewczyną i wkrótce odbyło się ich wesele. Wars i Sawa żyli długo i szczęśliwie. Po latach wokół ich chaty powstała duża osada rybacka, a ludzie na pamiątkę postanowili nazwać ja Warszawą. Dzisiaj nie ma śladu po rybackich chatach, lecz ludzie wciąż pamiętają o młodym rybaku i pięknej syrenie. A Warszawa stała się stolicą Polski.

Legenda ta głosi, że byli tam kiedyś dzielny Wars i piękna Sawa a na ich pamiątkę i od ich imion powstała nazwa miasta… Warszawa.

Rozmowa na temat treści wysłuchanego utworu: – Jak miał na imię rybak, który mieszkał w puszczy nad rzeką Wisłą? – Co sprawiło, że wsiadł on do swej łodzi i popłyną Wisłą? – Kogo Wars ujrzał wśród wzburzonych fal? – Jak miała na imię syrena, którą ujrzał Wars? – Jak nazywa się miasto, które znajduje się w miejscu, gdzie spotkali się Wars i Sawa?

Praca plastyczna „Syrenka warszawska” – materiały, szablon syrenki i opis wykonania znajdziecie tutaj:

http://praceplastyczne.pl/symbole-narodowe/6-syrenka-warszawska

syrena

Zabawa dydaktyczna „Co wiesz o Polsce?” – rodzic czyta zdania, jeśli odpowiedź jest poprawna dziecko klaszcze w dłonie, jeśli błędna tupie nogą.

Pytania:

Największą rzeką Polski jest Wisła.
Flaga Polski jest żółto – czerwona.
Miasto, w którym mieszkamy to Płock.
Stolicą Polski jest Warszawa.
W godle Polski mamy sowę.
Polska leży w Afryce.
Mieszkańcy naszego kraju to Polacy.
Polska waluta to złoty.
W naszym kraju mówimy po francusku.

GRUPA VI 6 LATKI

Zabawa ruchowa „Spacer na łące”

Jest piękny słoneczny dzień. Słońce mocno grzeje, wieje lekki wiatr. Co robić w taki dzień? Wyciągamy z górnej półki plecak, kocyk i strój kąpielowy (wspięcie na palce, wyciąganie ramion w górę). Zakładamy plecak i wędrujemy na łąkę (spokojny marsz przy muzyce). Na łące nie ma jeszcze ludzi. Rozglądamy się, szukając miejsca dla siebie. O, tam jest! Rozkładamy kocyk i kładziemy się na nim (leżenie tyłem). Jest przyjemnie, słońce ogrzewa naszą skórę, wyciągamy się. Przetaczamy się na drugą stronę i ponownie rozciągamy. Wiatr delikatnie chłodzi rozgrzaną skórę. Obserwujemy płynące na niebie obłoczki, które przesuwają się leniwie. Wolno wstajemy i przeciągamy się na wszystkie strony, wesoło podskakujemy. Jest pięknie i kolorowo wokół nas, przyglądamy się kwiatom, wdychamy ich wspaniałe zapachy (wciąganie powietrza nosem). Pochylamy się (skłon tułowia w przód), ale co to usiadło nam na ręce, biedroneczka (liczymy na palcach ile ma kropek). Wypatrzyła nas pszczoła, machamy energicznie rękami i nogami. Pszczoła uciekła. Wypatrujemy, czy gdzieś na łące nie ma kolorowych motyli (robimy daszek z ręki nad czołem). Rozglądamy się dookoła.

„Mieszkańcy łąki” – rozwiązywanie zagadek

W czerwonych butach po łące chodzę

Czasem przystanę na jednej nodze

Łypnę okiem, przekrzywię głowę

Czy już śniadanie dla mnie gotowe? (bocian)

Tu cytrynek, tam paź królowej

Wszędzie piękne, kolorowe

Lekko unoszą się nad łąką

Gdy tylko zaświeci słonko (motyl)

Skaczą po łące, pływają w wodzie.

Z bocianem żyją w ciągłej niezgodzie. (żaba)

W kropki mam spódnicę,

chętnie zjadam mszyce. (biedronka)

Że jest w ogródku łatwo zgadniecie,

Skrył się, lecz widać kopczyki ziemi. (kret)

Ma żółte i czarne paseczki,

lata nad łąką i głośno bzyczy

kiedy grzeje słonko. (pszczoła)

Nie liść – a na łące i zielony

Nie zegar – a cyka jak szalony.

Nie w stajni skacze wolny.

Już wiem! – to …. (konik polny)

Zabawa dydaktyczna – prawda, czy fałsz.

Teraz coraz cieplej się ubieramy. (fałsz)

Kolor zielony to kolor wiosny? (prawda)

Wiosną słońce mocniej grzeje. (prawda)

Wiosną jeździmy na sankach? (fałsz)

Wiosną topi się śnieg? (prawda)

Zimą kwitną kwiaty? (fałsz)

Przebiśnieg i krokus to pierwsze wiosenne kwiaty (prawda)

Latem lepimy bałwana? (fałsz)

Wiosną przylatują ptaki z ciepłych krajów? (prawda) BRAWO!!!

TERAPIA LOGOPEDYCZNA

ZESTAW ĆWICZEŃ DO UTRWALANIA GŁOSKI SZ

W IZOLACJI:Co szumi? – logopeda (mama) wypowiada zdania, a dziecko wybrzmiewa głoskę szSzumi morze – szszsz…Szumi wiatr – szszsz…Szumi woda – szszsz…Szumi las – szszsz…Szumią drzewa – szszsz…
Szumią liście – szszsz…

Szumię ja – szszsz…

Szumisz ty – szszsz…

Szumi mama – szszsz…

Szumi tata – szszsz

Szumi miś – szszsz…

Zabawa Mówimy razem – dziecko wybrzmiewa głoskę sz, a mama wypowiada pozostałą część wyrazu.

Na początku wyrazu:

sz – minka, sz – mata, sz – pak,

sz – pilka, sz – pital, sz – patułka,

sz – katułka, sz – pulka, sz – koła,

sz – kielet, sz – kiełko, sz – klanka,

sz – tuka, sz – kło, sz – kodnik,

sz – lak, sz – loch, sz – ron,

sz – mer, sz – nur, sz – nurek,

sz – nurówka, sz – para, sz – paragi,

sz – protki, sz – klarnia, sz – klany

Na końcu wyrazu :

tu – sz, ko – sz, kalo – sz,

my – sz, afi – sz, fini – sz,

gula – sz, tu – sz, klo – sz,

baga – ż, banda – ż, figla – rz,

je – ż, kalenda – rz, kołnie – rz,

nó – ż, kucha – rz, pieka – rz,

młyna – rz, tale – rz, wą – ż,

pióropu – sz, ry – ż, gara – ż,

maryna – rz, piep – rz, ku – rz

Głoska rz (ż) traci na końcu wyrazu dźwięczność i wypowiada się ją jak sz

Zabawa Mały – duży – logopeda (mama) wypowiada zdania, a dziecko wybrzmiewa głoskę sz:

Mały Tomek, duży Toma – sz.

Mały Miłek, duży Miło – sz.

Mały Darek, duży Dariu – sz.

Mały Tymek, duży Tymoteu – sz.

Mały Arek, duży Arkadiu – sz.

Mały Grześ, duży Grzego – rz.

Mały Mati, duży Mateu – sz.

Mały Irek, duży Ireneu – sz.

Mały Tadzio, duży Tadeu – sz.

Mały Kazio, duży Kazimie – rz.

Zabawę można połączyć z wykonywaniem różnych ruchów: przy słowach mały – przysiad, opuszczanie rąk, przy słowach duży – stanie na palcach, unoszenie rąk do góry. Można też złączyć dłonie w pięść i unosić kciuki przy słowach duży i wybrzmiewaniu głoski sz, a opuszczać przy słowach mały . Dziecko może również narysować wybrane osoby – dużą i małą.

Zabawa fabularyzowana Król wiatrów :

Za siedmioma lasami, za siedmioma rzekami na ogromnej górze mieszka Król Wiatrów. Wiosną wiatr zlatuje z góry i głośno szumi szszsz budząc zwierzęta ze snu zimowego. Z kolei w sadzie szumi łagodnie szszsz , by nie postrącać płatków z kwitnących drzew. Latem najczęściej leży w hamaku rozwieszonym wśród drzew, które szumią cichutko szszsz. Obserwuje bawiące się dzieci. Gdy nad placem zabaw zbierają się chmury mocno szumi szszsz, by je rozpędzić. Kiedy słońce mocno świeci i dzieciom jest bardzo gorąco, wtedy szumi lekko szszsz. Jesienią zaś przegania czarne, listopadowe chmury, szumiąc groźnie szszsz . Zagląda przy tym do okien, by zobaczyć jak bawią się dzieci w domach i przedszkolach. Stuka w okienka i szumi łagodnie szszsz , aby dzieci wpuściły go do środka. Lecz dzieci wołają: – wietrzyku psotniku masz chmurki przegonić szszsz , utulić sarenki w lesie szszsz, kałuże osuszyć szszsz i liście posprzątać szszsz , bez ciebie cóż zrobi jesień? Gdy przychodzi mroźna, sroga zima wiatr hula po świecie najwięcej i głośno woła szszsz.

Zabawa Szumi morze :

Dziecko wybrzmiewając głoskę sz może kreślić linie faliste mazakiem sucho ścieralnym, palcem na tacy z kaszą manną, farbami, itp.
W SYLABACH:Szedł po drodze Szymekdo szkoły się uczyći tak wciąż powtarzał:szu – szu, szo – szo, sza – sza,szy – szy, sze – sze.Taki mały Szymek,
co uczyć się chciał.

Szymek może powtarzać różne sylaby, w których sz jest na początku, w środku lub na końcu sylaby, np.sza – asza – asz. Dzieciom łatwiej jest powtarzać ćwiczoną głoskę, gdy jest ona połączona ze spółgłoską, np. szfa, szcha, szka, szla, szła, szma, szna, szpa, szta.

Codziennie można powtarzać inną sylabę, w różnych kombinacjach, np. sza – asz, sza – asza, szpa – aszpa.

Powtarzanie sylab można połączyć z wykonywaniem rytmicznych ruchów naprzemiennych, np. dotykać na zmianę prawą ręką do lewego, a lewą do prawego kolana, ramienia, pięty, ucha, łokciem kolana, dotykać kolejno palcem jednej ręki do palców drugiej ręki. (jedno dotknięcie na jedną sylabę), klaskać na przemian w dłonie (siedząc naprzeciw mamy, kolegi). Ćwiczenia te nie tylko poprawią koordynację ruchową, ale sprawią, że dziecko chętniej będzie powtarzać sylaby, bowiem prawidłową wymowę pomogą utrwalić wielokrotne powtórzenia. Lepiej ćwiczyć krótko, a częściej – koniecznie trzeba uwzględnić możliwości dziecka i dbać o to, aby się nie zniechęciło.

Ci! Sza!

Sza! Sza! Sza! – mówię ja. Szy! Szy! Szy! – mówisz ty.

Szo! Szo! Szo! – wołam ja. Szy! Szy! Szy! – wołasz ty.

Szu! Szu! Szu! – śpiewam ja. Szy! Szy! Szy! – śpiewasz ty.

Sze! Sze! Sze! – myślę ja. Szy! Szy! Szy! – myślisz ty.

Zabawa Jedzie pociąg:

Dziecko naśladuje rękami kręcące się koła, kreśli linie proste (tory) różnej długości i wypowiada sylaby szu, szu, szu (pociąg jedzie do przodu), usz, usz, usz (pociąg jedzie do tyłu.

Zabawa Bębenek:

Mama wypowiada słowa rymowanki, a dziecko pokazuje i mówi sylaby.

Na moim bębenku bardzo pięknie gram.

Tu postukam palcem stuk, stuk, stuk (stuku, stuku, puk).

Tu ręką zakręcę sza, sza, sza

A on odpowiada usz, usz, usz (ruch ręki w przeciwnym kierunku)

Teraz będzie cisza sza, sza, sza (wypowiadanie szeptem z palcem wskazującym na ustach)

Bo już koniec grania sza, sza, sza

Przed snem dziecko może poćwiczyć pokazując na brzuszku. Wtedy pierwszy wers brzmi – ja na moim brzuszku bardzo pięknie gram, a ostatni – bo idę do spania sza, sza, sza. 🙂

Domowa zabawa z językiem angielskim

,,THE COLOURS SONG”

Red and yellow (podnieś czerwony i żółty przedmiot)

Red and yellow (pomachaj czerwonym i żółtym przedmiotem)

Pirate hats (załóż piracką czapkę)

Pirate hats! (kiwaj głową)

Green and blue (podnieś zielony i niebieski przedmiot)

Green and blue (pomachaj zielonym i niebieskim przedmiotem)

Pirate hats (kiwaj głową) Pirate hats! (kiwaj głową)

Pink and brown (podnieś różowy i brązowy przedmiot)

Pink and brown (pomachaj różowym i brązowym przedmiotem)

Pirate hats (kiwaj głową)

Pirate hats! (kiwaj głową)

,,ZNAJDŹ KOLORY”

Zabawa polega na odnajdywaniu w najbliższym otoczeniu różnych kolorów. Rodzic mówi: point to red / yellow / green / blue / pink / brown. Zadaniem dziecka jest wskazanie wybranego koloru.

,,WSKAŻ”

Daj dziecku materiał oznaczony numerem 1. Materiał przedstawia trzy obrazki pirackich czapek. Rodzic wydaje dziecku polecenia:

point to one pirate hat.
point to three pirate hats.
point to two pirate hats.

„POKOLORUJ”

Rodzic ponownie wykorzystuje materiał z numerem 1. Tym razem polecenia dotyczą kolorowania i brzmią następująco:

Colour two pirate hats blue.
Colour one pirate hat green.
Colour three pirate hats red.

ang

RELIGIA

Drogie dzieci, dzisiaj naszym tematem będzie powrót do Pana Boga czyli nawrócenie…! Czasami w naszym życiu nie wszystko się nam udaje. Zdarza się, że błądzimy, jesteśmy nieposłuszni rodzicom, czy dziadkom, czy zrobimy coś niedobrego i wtedy jest czas na nawrócenie, na powrót do Pana Boga. Jezus na nas zawsze czeka i zawsze chętnie nam wybacza, wystarczy, że go o to poprosimy…! 🙂

Załączam kolejne stroniczki naszej książki. Poproście Waszych rodziców, żeby przeczytali Wam te kilka linijek i opowiedzieli Wam o miłości Pana Boga do nas…! Uśmiechajcie się jak najwięcej i bądźcie im posłuszne…! 🙂

Ks. Grzegorz

religia