ZADANIA DLA PRZEDSZKOLAKÓW CZ. 18
GRUPA I
1.Wiersz do wysłuchania i omówienia wraz z dzieckiem. Ćwiczenie koncentracji i uwagi. Rozwijanie spostrzegawczości słuchowej. Zachęcanie do wypowiedzi pełnymi zdaniami.
Bożena Głodkowska „Wiosna i moda”
Pod koniec zimy wiosna
Wyjęła żurnali stosik.
-W co mam się ubrać? – dumała
-Co w tym sezonie się nosi?
Założyć sukienkę w kropki?
A może golf? No i spodnie?
Co wybrać, by być na czasie
i nie wyglądać niemodnie?
Torebkę wziąć czy koszyczek?
Na szyję apaszkę cienką,
na głowę – kapelusz z piórkiem
czy lepiej beret z antenką?
I przyszła w zielonych rajstopach,
w powiewnej złocistej sukience
i miała wianek z pierwiosnków,
a w ręce trzymała kaczeńce.
Pachniała jak sklep z perfumami-
wszak była calutka w kwiatkach,
sypała płatkami jak deszczem.
2.OPOWIEŚĆ RUCHOWA – WIOSENNY SPACER. Do zabawy można włączyć pozostałych członków rodziny.
Odeszła już zima (machanie rękami na pożegnanie), witamy piękną, słoneczną wiosnę (oklaski). Wszyscy maszerujemy, idziemy do lasu, aby na leśnej polanie szukać strumyka. Nadsłuchujemy śpiewu leśnych ptaków (odgłosy leśnych ptaków), rozglądamy się po lesie – słuchajcie, czy słyszycie, to chyba wiewiórki skaczą z gałęzi na gałąź, zabawimy się w nie (naśladowanie skakania wiewiórek). Maszerujemy dalej. Ciekawa jestem, czy niedźwiedzie obudziła już wiosna. Może uda się nam wypatrzyć niedźwiedzia przez lornetkę (dzieci patrzą przez lornetki uformowane z rączek). Czy słyszycie, to chyba niedźwiedzie obudziły się ze snu zimowego (marsz z przechylaniem się na boki). Niedźwiedzie powróciły do swoich legowisk, a my idziemy dalej. Dotarliśmy na leśną polanę (O… jest strumyczek). Podejdźmy pomału i ostrożnie blisko strumyka, do którego przychodzą wszystkie zwierzęta napić się wody. Musimy trochę odpocząć. Siadamy przy strumyku, ale ostrożnie, żeby nie zmoczyć nóg.
3.Projektowanie stroju dla pani Wiosny – collage z użyciem kolorowych wycinanek i kredek świecowych do wiersza B. Głodkowskiej „Wiosna i moda”. Rozwijanie zainteresowań plastycznych. Rozwijanie inwencji twórczej dziecka.
GRUPA II
1.„Domy i domki” – praca z obrazkiem.
Poznanie budynków: dom jednorodzinny, blok czteropiętrowy, wieżowiec,
– określanie różnic i podobieństw domów.
2.„Domek” – rysowanie pod dyktando rodzica wierszyka E. M. Skorek;
Obserwacja kreślenia kresek i w efekcie powstanie domu.
Na domek Tereski
Rysuję trzy kreski.
Na nich deska położona,
Linia z linią połączona.
Prostokąt i kwadraty dwa,
Drzwi i okna domek ma.
3.”Gdzie mieszkam” – zabawa ruchowa. Dzieci poruszają się po mieszkaniu. Na hasło „mieszkam u góry”, dzieci zatrzymują się i unoszą prawą rękę w górę. Ponownie poruszają się po mieszkaniu. Na hasło „mieszkam na dole”, przechodzą do przysiadu.
GRUPA III
1.Słuchanie opowiadania Teresy Stempkowicz „Przyjaciele”
Było to bardzo dawno temu. Tak dawno, że psy rozumiały ludzką mowę, a nawet same potrafiły mówić.
Na skraju maleńkiej wsi mieszkali dwaj przyjaciele. Człowiek i pies. Ogromnie się przyjaźnili. Pewnego razu człowiek zachorował. Pies bardzo się tym martwił. Chudł, a jego sierść miała coraz mniej połysku.
Nie wiadomo co by było, gdyby nie dobre wróżki. Bardzo chciały one pomóc obydwu przyjaciołom. Długo rozmyślały nad tym, jak wyleczyć człowieka. W końcu jedna z nich przypomniała sobie o zaczarowanej jabłoni. Była to niezwykła jabłoń. Jabłka miała zupełnie zielone, a tylko jedno było czerwone. Właśnie ono posiadało cudowną moc uzdrawiania.
– Piesek na pewno odnajdzie tę jabłoń! – zawołały uradowane wróżki.
Pies natychmiast wyruszył na poszukiwanie cudownej jabłoni. Przewędrował kraj wzdłuż i wszerz. Wypytał o nią każdego kogo spotkał. Niestety, nikt nie wiedział, gdzie ona rośnie. Mimo to nie tracił nadziei. Szukał uparcie.
W końcu ją ujrzał. Cudowne jabłuszko rosło na najwyższej gałęzi. Właśnie próbował ją strącić, kiedy nadleciała papuga. Zerwała to jedyne czerwone jabłuszko i usiadła na sąsiednim drzewie.
– Papużko – poprosił pies – daj mi to jabłko! Mój przyjaciel jest bardzo chory i tylko ono może go wyleczyć.
– Chętnie ci je dam – zaskrzeczała papuga – ale musisz mi dać coś w zamian.
– Co byś chciała? Oddam za nie wszystko, co posiadam!
– Oddaj mi ludzką mowę- zażądała papuga- bo chciałabym zaprzyjaźnić się z człowiekiem.
Żal było psu stracić ludzką mowę, ale tak bardzo pragnął pomóc przyjacielowi! Spełnił więc żądanie papugi. Wziął cudowne jabłuszko i szybko zaniósł je choremu.
Wkrótce człowiek wyzdrowiał. Dwaj przyjaciele byli szczęśliwi. Jednak nie mogli już ze sobą rozmawiać. Pies umiał tylko szczekać.
Pewnego razu człowiek spotkał papugę. Zdziwił się, że zna ona ludzką mowę.
– To ode mnie pies dostał zaczarowane jabłuszko – pochwaliła się papuga.
– A co ci za nie dał? – zapytał człowiek
Papuga zawstydziła się i nic nie odpowiedziała. Ale nietrudno było się wszystkiego domyślić.
Kiedy człowiek wrócił do domu, powiedział do psa:
– Nie martw się, mój piesku! Prawdziwi przyjaciele potrafią zrozumieć się bez słów!
Rozmowa na temat opowiadania:
– Z kim przyjaźnił się człowiek?
– Jak się porozumiewali?
– Co się stało pewnego dnia?
– Jakie było lekarstwo na chorobę człowieka?
– Jak pies je zdobył?
– Co oddał w zamian?
– Jak się potem porozumiewali przyjaciele?
2.Zabawa naśladowcza „Co mówi pies?”
Dziecko jako piesek przedstawia ruchem ciała, gestem i mimiką stany emocjonalne: zły, wesoły, smutny, chory, śpiący, wystraszony.
3.„Piesek i kotek”- układanie puzzli online.
Zachęcam rodziców wraz z dziećmi do odwiedzenia strony: https://puzzlefactory.pl/pl/puzzle/graj/zwierzeta/122406-kotek-i-pisek i ułożenia interaktywnych puzzli. Następnie wspólnie porozmawiajcie o ułożonym obrazku.
GRUPA IV
1. Święto Narodowe Trzeciego Maja jest świętem państwowym, obchodzonym na pamiątkę uchwalenia Konstytucji w 1791 roku. Jest ono okazją do rozmowy o patriotyzmie, o znaczeniu Ojczyzny w naszym życiu i symbolach narodowych. Pomoże Wam w tym pieśń pt. „Witaj majowa jutrzenko” oraz krótka prezentacja.
https://www.youtube.com/watch?
2. A teraz zachęcam Was do ćwiczeń pamięci. Oto krótki wiersz do nauki:
Monika Sylwia Ziemann
Trzeci Maja
Trzeci Maja radość budzi,
w ten dzień wolność łączy ludzi,
w całym kraju wiszą flagi,
to jest święto wielkiej wagi.
Defilady w każdym mieście…
Sztandar w górę – hej – podnieście!
A na piersi orzeł biały,
dumny ze mnie Polak mały.
3. Wykorzystując dowolną technikę plastyczną (malowanie, rysowanie, wycinanie, itd. – do uzgodnienia z rodzicami) wykonajcie jeden z symboli narodowych (flagę lub godło narodowe). Myślę, że to będą piękne i starannie wykonane prace!
ZESTAW ĆWICZEŃ GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ DLA GRUPY IV
1.„Tworzymy pary”- Zabawa orientacyjno‑porządkowa. Dzieci biegają swobodnie po mieszkaniu, a na sygnał klaśnięcie ustawiają się przed rodzicem. Każde dziecko dostaje piłkę.
2.„Rzuć i złap”- Zabawa z elementem rzutu i chwytu . Na sygnał, np. uderzenie w bębenek, każde dziecko biega z piłką i stara się jej nie zgubić, na klaśnięcie zatrzymuje się i podrzuca piłkę w górę, starając się ją złapać.
3.„Slalom piłki”- Ćwiczenia tułowia. Dzieci pochylają się i toczą piłkę po podłodze, robiąc kółka dookoła każdej nogi, po chwili odpoczynku zabawę powtarzamy.
4.„Piłka w górę”- Ćwiczenie mięśni grzbietu dzieci leżą na podłodze, na brzuchu z wyprostowanymi rękami przed sobą, trzymają piłkę oburącz i na klaśnięcie rodzica unoszą ją lekko nad podłogę, odpoczywają chwilę i kilkakrotnie powtarzają ćwiczenie.
5.Ćwiczenie równowagi. Rodzic rozkłada na podłodze linkę, a dzieci kolejno, trzymając piłkę w obu rękach, idą wzdłuż niej stopa za stopą.
6.Ćwiczenia tułowia – skręty boczne. Dzieci siadają w rozkroku i przekładają piłkę raz z boku jednej nogi, między nogami, z boku drugiej nogi i powtarzają ćwiczenie w drugą stronę.
7.Zabawa z elementem rzutu do bramki. Dzieci podchodzą do linii utworzonej z linki i rzucają piłką do bramki.
8.Zabawa w kole z piłkami. Dzieci tworzą koło i siadają w rozkroku tak, aby ich stopy dotykały stóp kolegów, i toczą swoje piłki.
GRUPA V
1.Rachunki Pani Wiosny
Zabawa matematyczna – dzieci słuchają zagadek matematycznych, wykonują obliczenia przy użyciu klamerek do bielizny i papierowych talerzyków. Zadaniem dzieci jest przyczepienie do talerzyka tylu klamerek, ile kwiatów pojawi się we fragmencie wiersza. Zwróćcie uwagę na pytania, które mówią o obliczeniach.
Przyszła wiosna do lasu.
Z kluczykiem przy pasku.
A te kluczyki brzęczące
To kolorowe kwiaty pachnące.
Rosną tu 3 zawilce i 3 krokusy.
Oblicz proszę ile kwiatów wyszło
Spod zimowych pierzynek.
Stąpa wiosna po łące
Zbiera kwiaty pachnące.
Ma 3 stokrotki, 4 tulipany.
Powiedz, z ilu kwiatów
Zrobi wiosna bukiet pachnący?
Chodzi wiosna po lesie
Promyki słońca w koszach niesie.
2 kosze ma dla kwiatów, 3 kosze dla trawki, 3 dla leśnej zwierzyny.
Ile koszy Wiosna przyniosła dla leśnej rodziny?
2.Zakładanie ogródków uprawnych.
Proszę o przygotowanie cebuli, ziarna fasoli, rzeżuchy czy innych nasion. Następnie cebulę sadzimy do ziemi wysypanej do pojemnika i dziecko podlewa. Do słoika wlewamy wodę i nakrywamy go kawałkiem gazy, na wierzch kładziemy 2 ziarna fasoli. Trzeba codziennie uzupełniać wodę i to jest rola dziecka. Fasolę sadzimy także do pojemnika z ziemią, dziecko podlewa, następnie obserwuje gdzie szybszy wzrost. W pojemniku z mokrą watą dziecko wysiewa nasiona rzeżuchy, codziennie dba o wilgotne podłoże. Wszystkie rośliny dziecko ustawia na parapecie, tworząc własny kącik ogrodniczy. Dba o to by rośliny miały odpowiednie warunki do wzrostu, widno, ciepło i mokro. Można uprawy poszerzyć o: pietruszkę, ziemniaka czy buraczka. Sam sobie wyhoduje nowalijki: natkę pietruszki, szczypiorek, rzeżuchę, które może zjadać np. na kanapkach. Dziecko prowadzi obserwację, wie, że najpierw pojawi się kiełek, łodyga, listki. Dziecko będzie czerpało satysfakcję z własnego zadbanego mini ogródka.
3.Zestaw zabaw ruchowych.
– „Skaczące żabki´- dziecko stoi na wyznaczonej linii i na sygnał skacze do końca pokoju, naśladując żabki. Po drodze wykonują obrót, przechodzą przez szarfę/ związaną chustę.
– „Zające na łące” – dzieci robią przysiad, opierają ręce na podłodze i skaczą jak zające do wyznaczonego miejsca. Po drodze wykonują obrót.
– „Jajko na łyżce” – dziecko ma za zadanie dobiec do np. chorągiewki stojącej na drugim końcu pomieszczenia i wrócić, trzymając w ręku łyżkę, a na niej piłeczkę.
– „Ćwicz jak mówię” – rodzic rzuca piłkę do dziecka i mówi, np. rzuć kucając. Dziecko wykonuje polecenia i mówi, w jaki sposób ma rzucić piłkę gracz, który ją złapał.
– „Kaczuchy” – rodzic włącza nagranie piosenki Kaczuchy, dzieci tańczą naśladując kaczuszki.
ZESTAW ĆWICZEŃ Z GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ WG W. SHERBORNE GRUPA V
1.„Wyczuwanie tułowia”.
Dzieci kładą się na plecach i ślizgają się po podłodze, a następnie robią to samo na brzuchu).
2.„Wyczuwanie całego ciała” .
Dzieci leżą na podłodze z rękami wzdłuż ciała, naprężając i rozluźniając mięśnie, a następnie turlają się z rękoma uniesionymi do góry.
3.„Wyczuwanie nóg” .
Dzieci w siadzie ugiętym z dłońmi opartymi z tyłu dotykają palcami stóp podłogi, uderzają o podłogę piętami i całą stopą.
4.„Wyczuwanie łokci”.
Dzieci w siadzie rozkrocznym z ugiętymi kolanami dotykają naprzemiennie łokciami kolan.
5.„Wyczuwanie nóg w ruchu”
Dzieci chodzą po mieszkaniu na sztywnych nogach, bez zginania kolan.
6.„Świadomość kolan”
Dzieci maszerują po mieszkaniu , wysoko unosząc kolana.
7.„Wyczuwanie bioder”.
Dzieci kręcą się wokół własnej osi, siedząc na podłodze na pośladkach.
8.„Wyczuwanie środka ciała, łokci i kolan”.
Dzieci zwijają się w kłębek jak zasypiające zwierzęta, a następnie przechodzą do klęku podpartego. Dziecko leży na plecach na kocyku, a rodzic je ciągnie po śliskiej podłodze, trzymając za brzeg koca.
GRUPA VI
1.Zabawa dydaktyczna „Prawda, czy fałsz”.
Rodzice opowiadają o łące.
Zadaniem dzieci jest określenie, czy wypowiadane zdania są prawdziwe, czy nie.
Jeżeli prawdziwe (prawda) – podnoszą rękę do góry.
Jeżeli nie są prawdziwe (fałsz) – kładą ręce na kolanach.
Na łące rośnie wysoka trwa, a w niej są biedronki, koniki polne, motyle.
Pszczoły zbierają nektar z kwiatów i robią z nich lizaki.
Pod ziemią długie korytarze ryje kret.
Wiosną na łące dzieci lepią bałwana.
Po łące przechadza się bocian i szuka żabek na śniadanie.
Spacerując po łące można łapać motyle.
2.Zabawa muzyczno-ruchowa z wykorzystaniem gazet „Na wiosennej łące”.
Rodzic zaprasza dzieci do zabawy mówiąc: Pachnie łąka, kłania się rumianek, zaprasza wszystkich na łąkowy taniec. Jesteśmy na łące, świeci słońca, oddychamy głęboko.
Na hasło:
wieje wiatr – dzieci dmuchają w gazety, by łopotały na wietrze.
pada deszcz – dzieci stukają paluszkami o gazetę.
parasol – dzieci chowają się pod gazetą.
wichura – dzieci poruszają gazetami.
Na koniec dzieci kładą się na plecach i wdychają świeże powietrze, a rodzice zabierają gazety.
3.Zadanie matematyczne.
ZESTAW ĆWICZEŃ Z GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ DLA GRUPY VI
1.Ćwiczenie prawidłowej postawy ciała. Dzieci maszerują w kole, unosząc kolana do góry. Rodzic kładzie na głowach dzieci woreczki. Dzieci maszerują, starając się, aby woreczek nie spadł z głowy.
2.Ćwiczenie z elementem podskoku. Dzieci kładą woreczki na głowie i podskakują do góry tak, aby woreczek oderwał się od głowy. Starają się złapać woreczek, zanim upadnie na podłogę.
3.Ćwiczenie równowagi.
Dzieci podają sobie ręce w parach, a następnie unoszą jedną nogę i kładą woreczek na kolanie. Starają się jak najdłużej utrzymać równowagę i nie pozwolić, aby woreczek spadł na podłogę.
4.Zabawa z elementem czworakowania. Dzieci ustawiają się w rzędzie, a rodzic układa na podłodze 4‑5 woreczków. Zadanie dzieci polega na obiegnięciu woreczków slalomem na czworakach.
5.Ćwiczenie wzmacniające mięśnie brzucha.
Dzieci leżą na plecach, nogi mają ugięte w kolanach, między stopami trzymają woreczek. Unoszą wyprostowane nogi do góry tak, aby woreczek nie wypadł, i powoli opuszczają je do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzamy.
6.Ćwiczenie prawidłowej postawy ciała.
Dzieci (siad klęczny) trzymają woreczek na głowie. Powoli przechodzą do klęku prostego, starając się cały czas utrzymać proste plecy.
7.Ćwiczenia oddechowe. Dzieci leżą na plecach, nogi mają ugięte w kolanach, a ręce wyprostowane wzdłuż ciała. kładą woreczki na brzuchu i głęboko oddychają (wciągają i wypuszczają powietrze nosem, usta zamknięte).
RELIGIA
Terapia pedagogiczna
1.Rozgrzewka rytmiczno-ruchowa „W podskokach” – dzieci śpiewają tekst „My, właśnie my!” i naśladują wymienione w piosence czynności.
Kto lubi śpiewać – my, właśnie my.
Kto lubi biegać – my, właśnie my.
Kto lubi skakać – my, właśnie my,
więc skaczmy wszyscy raz, dwa, trzy.
Kto lubi słuchać – my, właśnie my.
Kto lubi tupać – my, właśnie my.
Kto lubi klaskać – my, właśnie my,
więc klaszczmy wszyscy raz, dwa, trzy.
Kto lubi tańczyć – my, właśnie my.
Grać na bębenku – my, właśnie my.
Dobrze się bawić – my, właśnie my,
więc zaczynajmy raz, dwa, trzy.
Następnie dzieci w rytmie muzyki: maszerują, skaczą z nogi na nogę, chodzą na piętach, biegają na palcach itp.
2.Rysunek człowieka: potrafię narysować mamę, tatę, siebie i każdego. Rozpoczynamy od rysunku „pod dyktando”. Na stole są kartki z bloku, grube kredki lub mazaki. Dorosły zwraca się do dziecka: opowiadaj mi o sobie, a ja cię narysuję. Zaczynamy od głowy. Pokaż, jaką masz głowę. Dziecko pokazuje ruchem ręki kształt. Bywa, że brak mi słów na jej określenie. Łatwiej pokazać włosy, opowiedzieć o nich. Dorosły pyta: Jakie są twoje włosy? Pokaż. Jakiego są koloru (rysuje głowę a na niej włosy). Teraz czoło i oczy. Pokaż i opowiedz, jakie one są?.. W taki sposób powstaje portret. Dziecko „namalowało” go gestami i słowami, a dorosły kredkami. Zmiana ról. Dziecko rysuje dorosłego, a on opowiada, jak wygląda. Równie kształcąca jest sytuacja, gdy w trakcie rysowania dorosły przypomina o szczegółach. Dziecko rysuje np. tatę. Już narysowało głowę, oczy, usta i włosy. Dorosły spogląda na rysunek i przypomina: Tatuś bez nosa? Tak nie może być. Dorysuj… A uszy gdzie? Dorysuj… W ten sposób rysunek staje się bogatszy. Dziecko uczy się korzystać z tego, co wie. Pomocna jest tu świadomość schematu własnego ciała. Tematów do rysunków nie brakuje. Można narysować: mamę, dziadka, babcię, wszystkie ciocie i inne znane dziecku postacie. Każdy rysunek musi być podziwiany, podpisany imieniem dziecka i zachowany na pamiątkę. Uczymy przecież odczuwania radości z własnego wysiłku i satysfakcji, że udało się zadanie doprowadzić do końca. Każdy dziecięcy rysunek godny jest uznania. Dziecko chciało przecież najlepiej wywiązać się z zadania. Nie trzeba się martwić, gdy dziecięcy rysunek jest jeszcze ubogi. Po tym cyklu zajęć nastąpi wyraźna poprawa, a rysowany schemat człowieka będzie dojrzalszy i zwiększy się liczba szczegółów.
3.Ćwiczenie pamięci słuchowej i selekcji słów – rodzic mówi, że wymieni dużo słów, a zadaniem dziecka jest zapamiętanie, jak największej liczby wymienionych pojazdów:
Jabłko, banan, samochód, autobus, pomarańcza, żółty, ciężarówka, pociąg, słoń, żyrafa, łódka, cztery, pięć, rower, samolot. (można tworzyć inne grupy słów i wyszukiwać w nich np. owoców, warzyw, zwierząt).
4.Ćwiczenie grafomotoryczne: rysuj po śladzie, a następnie pokoloruj obrazek.
